Pierwsza propozycja gry.
Dwaj gracze przygotowują karty dwóch rycerzy, po jednej dla gracza (można skorzystać z wzoru zamieszczonego na obrazku – w ramce można narysować swojego rycerza). Każdy rycerz posiada dwa parametry – Atak i Obronę. Aby ustalić parametr „Atak” danego rycerza rzucamy dwa razy pięcioma kośćmi, które są wielościanami foremnymi (czworościanem – K4, sześcianem – K6, ośmiościanem – K8, dwunastościanem – K12, dwudziestościanem – K20). Suma wyrzuconych oczek wyznacza parametr Atak. W ten sam sposób wyznaczamy parametr „Obrona”. Kiedy mamy przygotowane karty, z narysowanymi rycerzami i zapisanymi ich parametrami, może zacząć się pojedynek. Gra toczy się w kolejnych rundach, w których, na zmianę, jeden gracz wykonuje atak, a jego przeciwnik wykonuje obronę. Pojedynek zaczyna gracz mający większy parametr ataku. (W przypadku remisy trzeba zrobić dodatkowe losowanie). Gra kończy się w przypadku udanego ataku jednego gracza i nieudanej obrony jego przeciwnika.
Atak – gracz atakujący wykonuje tak zwany rzut K100 (rzut dwoma kośćmi dziesięciościennymi K10 + K10 z cyfrą setek) Jeżeli w wyniku otrzyma on liczbę mniejszą lub równą swojemu parametrowi Ataku atak uznajemy za udany. Jeżeli suma jest większa, atak jest nieudany. Uwaga w rzucie K100 wynik 0+00 uznawany jest jako 100.
Obrona – analogicznie do ataku. Gracz broniący wykonuje rzut K100. Jeżeli w wyniku otrzyma on liczbę mniejszą lub równą swojemu parametrowi „Obrony”, obronę uznajemy za udaną. Jeżeli suma jest większa, obrona jest nieudana.
